Vlassis Caniaris
Vlassis Caniaris
Van 1946 tot 1950 studeert hij geneeskunde aan de Athens University terwijl hij in die periode ook schilderlessen volgt bij Yannis Tsarouchis. In 1950 zet hij een punt achter zijn studies geneeskunde om te gaan studeren aan de Athens School of Fine Arts onder Yannis Moralis, Yannis Pappas, Umberto Argyros en Panos Sarafianos. In 1956 reist hij naar Rome om scenografie te gaan studeren aan de Academy of Fine Arts. In mei 1958 lanceert hij zijn eerste individuele tentoonstelling met abstracte werken in Athene, in de Zygos-galerij. Begin 1959 begint hij met zijn reeks Walls – een poging om op canvas de gevoelens over te brengen die door muren werden opgeroepen tijdens de Duitse bezetting in Griekenland. Zijn ontdekking van het probleem van de ruimte in verhouding tot het geschilderde oppervlak leidt ertoe dat hij geleidelijk aan het canvas links zal laten liggen. Hij presenteert het resulterende werk – op de muur gemonteerde constructies met gipspapier op draadgaas – het volgende jaar in de La Tartaruga-galerij in Rome. In 1960 verhuist hij naar Parijs.
In 1964, binnen het kader van de Venice Biennale, neemt hij samen met Danil en Kessanlis deel aan de voorstelling Three Proposals for a New Greek Sculpture, georganiseerd door Pierre Restandy en het La Fenice-theater. Gedurende de volgende twee jaar begint hij met het ontwerpen van maquettes, kleinere voorwerpen gemaakt van koperplaten, draadgaas, lappen stof, spiegels, bevestigd aan beplaasterde vormen of oppervlaktes. In 1967 keert hij terug naar Athene. In mei 1969, tijdens de militaire dictatuur, stelt hij zijn Plasters tentoon in de New Gallery in Athene. In augustus moet hij opnieuw terugkeren naar Parijs. Vanaf 1971 begint hij een nieuwe reeks werken in Parijs onder de algemene titel Immigrants die hij zal afwerken met de hulp van een DAAD-beurs. Hij woont ongeveer twee jaar in West-Berlijn (1973-1975). De artiest gebruikt zijn kenmerkende antropomorfische constructies / assemblages van de Immigrants-reeks in zijn volgende verzamelde werken om de eigentijdse, sociopolitieke realiteit te becommentariëren (Helas-Hellas, 1980, North-South, 1988, enz.). Na zijn terugkeer naar Griekenland in 1976 wordt hij benoemd tot professor schilderkunst aan de School of Architecture van de National Technical University in Athene.
Hij heeft zijn werken internationaal tentoongesteld in heel wat individuele en groepstentoonstellingen (San Marino Biennale, 1963, Sao Paulo Biennale, 1965, Documenta, Kassel, 1977, Europalia, Brussels, 1982, Venice Biennale, 1988, Vlassis Caniaris: A Retrospective, National Gallery, Athens, 1999, Anniversary – Vlassis Caniaris’ Eightieth Birthday, Benaki Museum, Athens, 2008 et al.).